
Πριν λίγες μέρες η Winnie με ανακάλεσε στην τάξη και με κάλεσε σε παιχνίδι! Ωραία!
Μου ζήτησε, λοιπόν, να γράψω πέντε ερωτήσεις που θα έκανα σ' ένα φιλόσοφο, σ΄έναν παλιό έρωτα, σ΄ένα μέντιουμ, σ΄ένα παιδί και τέλος στον καθρέφτη μου.
Στο φιλόσοφο: "μήπως είμαστε αυτό που είμαστε γιατί νομίζουμε ότι είμαστε αυτό που είμαστε; ε;"
Στον παλιό έρωτα: "και όλα αυτά τα κάνεις για να καταφέρεις να με ξεπεράσεις; τς! τς!"
Στο μέντιουμ: "καλά, και περιμένεις να σε πιστέψω;"
Στο παιδί: "ξέρεις πώς πάμε στο Βυθό του Μπικίνι;"
Στον καθρέφτη μου: "Πώς αντέχεις; πώς;"
Και τώρα ποιον να καλέσω που είμαι μια τεμπέλα ακοινώνητη και δεν έχω φίλους; κλάπς! Και όσοι ξέρω και μ'αρέσουν έχουν ήδη παίξει; κλαπς! Αχ! αν περάσει κανείς από εδώ και θέλει, ας αυτοπροσκληθεί!
*σ' ευχαριστώ Winnie!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου