για να δούμε

ε, λοιπόν, λέω να κάνω την αρχή. Είναι πιο δύσκολο από ότι φανταζόμουν. Δεν έχω και θέμα... ξέρω ότι δε με διαβάζει και κανείς... δεν είναι εύκολο να γράφεις χωρίς να απευθύνεσαι σε κάποιον! Ακόμη και όταν πιο μικρή έγραφα ημερολόγιο, έγραφα με την κρυφή (και κάπως διαστροφική) ελπίδα πως κάποιος θα κρυφοκοιτάξει το ημερολόγιό μου. Κάπως έτσι κι εδώ, δεν μπορεί όλο και κάποιος θα πέσει πάνω μου κάποια στιγμή! Ως τότε ελπίζω να έχω βρει ένα ρυθμό, ένα στιλ βρε αδερφέ! Θα δείξει!