Τα έχω αφήσει όλα στη μέση. τα ρούχα θα σαπίσουν στο πλυντήριο. δεν έχω πλύνει και το φουστάνι για την Παρασκευή. σκούπισα αλλά δεν σφουγγάρισα. ούτε λόγος για ξεσκόνισμα. ίσως και να μην οργανώσω τίποτα για την Παρασκευή. αφού όποτε το κάνω το μετανιώνω. δεν έχω όρεξη.
Πέρασα άπειρες ώρες ψάχνοντάς τον. Εχθές και προχτές στα στέκια. Σήμερα στο νετ. Κάνω σαν 15χρονο. κι αν τον βρω, τι; θα του πω κάτι; θα μάθω κάτι παραπάνω; τίποτα ουσιαστικό.
Κι ακόμη χειρότερα όσο ψάχνω μάταια αυτόν, βρίσκω ανθρώπους που τους έχω χάσει από καιρό. και γίνομαι λαθρεπιβάτης των σκέψεών τους.
Ας είχα μια φίλη που να μπορούσα να της πω: πάμε να γυρίσουμε όλα τα μαγαζιά να τον πετύχουμε κάπου, υπόσχομαι αν τον δω να του μιλήσω! απλά. αθώα. παιχνιδιάρικα ίσως. αλλά τώρα και να έβγαινα, η μούρη μου έχει κρεμάσει από τη θλίψη, τα μάτια μου είναι πρησμένα. άστο. δεν το έκανα όταν ήταν μπροστά, τώρα τι θέλω και παιδεύομαι;
Σαν τους έρωτες του γυμνασίου. που περιμέναμε το διάλειμμα για να δούμε τον "έρωτα" από το άλλο τμήμα. και κόβαμε βόλτες πάνω κάτω στην αυλή με την κολητή και καταστρώναμε σχέδια και τίποτα δεν κάναμε τελικά. ούτε μια κουβέντα. ποτέ. ενώ κι ο άλλος ήξερε. μετά από χρόνια είδα έναν απ' αυτούς τους "έρωτες" τυχαία στο δρόμο και έννιωσα τόση θλίψη! υποσχέθηκα να μην αφήσω ξανά την αμηχανία του πρώτου βήματος να μου στερήσει το μετά.
Κι όμως τώρα, είμαι ξανά στα ίδια: 15 χρονών, τσιμπημένη από μακριά, να τρέφομαι με εκείνη τη ματιά του για μέρες και όταν δεν είναι πλέον αυτό αρκετό, να πέφτω σ'απελπισία.
Ελπίζω αύριο να ξυπνήσω κεφάτη, να ντυθώ ωραία, να κατέβω για βόλτα στην πόλη και να μην με νοιάζει καθόλου. Και τότε να τον συναντήσω!
4 σχόλια:
Πρωτα απο ολα, σε ευχαριστω για το σχολιο σου, συμπολιτισσα! Δεν ειμαστε και πολλοι στα blogs, καμμια 450 -ρια...επισημα.
Για τον ερωτα που λες...
Ποσο τον ψαχνουμε, ολοι. να δεις πως το ψαχνουν ακομα και οι (και καλα kseneroi) επιστημονες... Καποιοι συναδελφοι, νευροεπιστημονες (θα γινω ψυχιατρος) ανακαλυψαν, λενε, το γιατι. Ειναι (οντως!)βασικο ενστικτο, οπως η πεινα και η διψα και το μονο που τα εμπλεκει ολα, πνευμα, σωμα, επιβιωση, ζωη,τρελα... και,οσο κι αν ακουστει παραξενο, υπερτερει του "σκετου" ποθου (δεν υπαρχει σκετος ποθος).
και οχι φαντασιωση... ουτε "φρου φρου κι αρωματα" (δεν εχω τιποτε με τα φρου φρου και τα αρωματα, μεταφορικα το γραφω)...
και λενε κι αλλα, θα στα στειλω στο mail σου
να περασεις ομορφα αυριο!
Σ'ευχαριστώ! Θα διαβάσω με προσοχή τη μελέτη... Μ'αρέσει που το προσεγγίζουμε το ζήτημα επιστημονικά, αισθητικά, ιδεολογικά, θεωρητικά... και από πράξη; :)
Απο πράξη... Το να γνωριστουν ενας αντρας με μια γυναικα ειναι απο μονο του ερωτικη πραξη, ιδως σε εναν πιο ερωτικο κοσμο. Ακομα και αν δεν οδηγησει σε ερωτικες στιγμες, η φιλια που ισως γεννηθει, εχει κατι ερωτικο.
Και η ιδια η ερψτικη διαθεση,γεννα ενα ντομινο, μας οξυνει τα αντανακλαστικα,οταν τολμησουμε να χαμογελασουμε αυθορμητα στον κοσμο...
το γιατι, η μελετη και ενα δωρο, στο mail
Καλη - μερα !
Εχετε mail :)
Δημοσίευση σχολίου